Με αφορμή τον πόλεμο που διεξάγεται στα εδάφη της Ουκρανίας, τις διακρατικές διαμάχες και το ποιά είναι η “σωστή πλευρά της ιστορίας” είπαμε να θυμηθούμε πόσο σχέση έχει η πατριαρχία με τον μιλιταρισμό, στεκόμενα σε παραδείγματα τακτικών πολέμου και εκμετάλλευσης των σωμάτων μας ως πολεμικές αναπαραγωγικές μηχανές από τη μια και από την άλλη ως τρόπαια πολέμου. Θα προσπαθήσουμε να αποδομήσουμε το ελληνικό εθνικό αφήγημα περί αλληλεγγύης στους πρόσφυγες της ουκρανίας, θυμίζοντας όλον τον σεξιστικό, μισογύνικο, μάτσο οχετό στα σόσιαλ μίντια.
Ο στρατός είναι εκείνο το σώμα που διατηρεί την πατριαρχική οργάνωση του έθνους, προβάλλοντας το πρότυπο της κυριαρχίας και της υπεροχής του cis straight άντρα, απέναντι στο αδύναμο σώμα, στο σκούρο δέρμα, στις θηλυκότητες και τις μη κανονικοποιημένες σχέσεις. Τα κράτη και τα αφεντικά χρησιμοποιώντας τους στρατούς αναπαράγουν το κέρδος τους, λεηλατούν τον φυσικό κόσμο, επιβάλλουν την φτώχεια και την εξαθλίωση και καλούν τα σώματά μας να πολεμήσουν και να πεθάνουν για τα έθνη.
1) Τα σώματά μας δεν θα γίνουν πεδίο αναπαραγωγής του θανάτου
Τόσο το κράτος της Ουκρανίας όσο και της Ρωσία – αναφερόμαστε ειδικά σε αυτά τα δύο (2) όχι γιατί δεν συμβαίνει πουθενά αλλού, αλλά γιατί πολλοί είναι αυτοί που έχουν τρέξει να τα υποστηρίξουν εκατέρωθεν, ξεπλένοντάς τα- καλούν τρανς και non-binary υποκείμενα να στρατολογηθούν για την υπεράσπιση του έθνους. Για όσα άτομα δεν επιθυμούν να στρατολογηθούν και εξαιτίας της μη επίσημης αναγνώρισης των χαρτιών τους-για όσα έχουν, γιατί πολλά είναι εκείνα που δεν έχουν ή δεν επιθυμούν να έχουν- λόγω των νόμων που έχουν ψηφιστεί και της διάχυτης τρανσοφοβίας, δεν τους επιτρέπεται η έξοδος από την χώρα ή η διαφυγή τους θέτοντας σε κίνδυνο τα σώματά τους.
(T.W:) Χαρακτηριστικά, τρανς άτομα σε συνεντεύξεις τους αναφέρουν πως ουκρανοί συνοριοφύλακες τα γδύνουν και τα ρωτούν “Τι είσαι;” χλευάζοντάς τα, κάνοντας επίδειξη τα όπλα και την ματσίλα τους.
Στην ελλάδα γέμισαν οι φυλλάδες από συνεντεύξεις βιωμάτων τρανς εγκλωβισμένων ατόμων στην Ουκρανία. Να θυμίσουμε πως για την δολοφονία τoυ Ζακ/ ZackieOh! δεν επέδειξαν τόσο μεγάλη συγκίνηση, το αντίθετο μάλιστα. Εκεί οι έμφυλες και κοινωνικές ταυτότητες των καταπιεσμένων υποκειμένων στη συνείδηση από των πιο συντηρητικών μέχρι των πιο “προοδευτικών” κομματιών της ελληνικής ταξικής κοινωνίας, παρέμειναν και παραμένουν μισητές και απεχθείς.
2) Δεν είναι αλληλέγγυοι, είναι καμουφλαρισμένοι μισογύνηδες, σεξίσταροι και ρατσιστές
Το ενδιαφέρον των μικροαστών- νοικοκυραίων- ρατσίσταρων ελλήνων τόσο για τα δικαιώματα των non-binary, τρανς υποκειμένων της ουκρανίας που εργαλειακά ανακαλούν κάθε λίγο – για της Ρωσίας χέστηκαν- όσο και για το κύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες/ισσες -από την Ουκρανία- φαίνεται να μεγαλώνει όταν πρόκειται για γυναίκες του πρώην ανατολικού μπλοκ -και όχι μόνο- προσφύγισσες/ μετανάστριες. Στα υποκείμενα αυτά οι έλληνες επιδεικνύουν την μεγαλύτερη φιλοξενία ξεκινόντας από trafficking, αιχμαλωσίες σε δωμάτια, σε μοτέλς και σε σπίτια, μέχρι εμφυλοκτονίες*.
Την ίδια εξίσου αλληλεγγύη δείχνουν ή έχουν δείξει κατα το παρελθόν και σε μετανάστριες από την Αλβανία, τις χώρες της Μέσης Ανατολής, την Αφρική και αλλού.
Πέρυσι τον Μάρτιο στο χωριό Θεολόγος της Εύβοιας αυτοκτόνησε αλβανός μετανάστης έπειτα από τον ρατσιστικό οχετό που δέχτηκε και την κοινωνική ευθύνη που του φόρτωσαν οι ντόπιοι πως “οι αλβανοί φέρνουν τον κορονοϊό” στο χωριό τους. Οι επαναπροωθήσεις από το ελληνικό κράτος στο Αιγαίο, οι αιχμαλωσίες και δολοφονίες στον Έβρο από τον ελληνικό στρατό, οι ξυλοδαρμοί, οι επιθέσεις εναντίων μεταναστριών/ων, οι υποτίμηση της ζωής και ο εξαναγκασμός σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα κράτησης, οι βιασμοί είναι κάποιες χαρακτηριστικές κρατικές τακτικές “φιλοξενίας”. Ο ομαδικός βιασμός μετανάστριας στην Σάμο τον Νοέμβρη του 21’ από δύο (2) μπάτσους που έπειτα την απέλασαν [από: χάρτης καταγραφής σεξιστικής/ έμφυλης βίας], οι δολοφονίες το 18’ της Fahima Αhmadi, από το Αφγανιστάν με τις κόρες της, Rabiya και Farzana από “αγνώστους” κάπου έξω από το χωριό Πραγγί στον Έβρο είναι μόνο πολύ λίγα παραδείγματα από αυτό που φωνάζουμε: Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.
3) Οι βιασμοί ως τακτική εξευτελισμού αλλά και ως τρόπαιο των στρατών
Οι βιασμοί, τα βασανιστήρια και οτιδήποτε επιβάλλει την βία και την εξουσία πάνω σε αυτό που θεωρούν αδύναμο είναι αναβαθμισμένες τακτικές τρομοκρατίας των καταπιεστών προς τους καταπιεσμένους, εκμετάλλευσης, εξευτελισμού και κατ’ επέκταση εκτοπισμού τους.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ελλήνων στρατιωτών ή αξιωματικών από προσωπικά τους ημερολόγια ή αφηγήσεις, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, προκύπτουν διάφορες αναφορές σε ομαδικούς βιασμούς, βασανιστήρια και κλοπές που διέπρατταν οι ίδιοι ή συνάδελφοί τους κατά βουλγαρικών οικογενειών και συγκεκριμένα γυναικών που διέμεναν στα σπίτια.
Ας πούμε…
«4 Ιουλίου. Κατά την 11ην πμ αφικνούμεθα εις το χωρίον Γκιουρατζέκι [Γκιουρετζίκ, σημ. Γρανίτης Δράμας]. Εκεί είχε φθάσει την προηγουμένην εσπέραν το κύριον σώμα του στρατού και είχε κάμει κυριολεκτικώς όργια. Διήρπασαν τας οικίας και πολλάς παρθένους ητίμασαν», δημοσιευμένο ημερολόγιο του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου
[Διονύσιος Λιβιεράτος, «Ωρες μάχης», Αθήνα 1991, σ.7]..
Οι στρατηγοί πολλές φορές κάνουν και πλάκα με τα περιστατικά βιασμών ξεπλένοντας τους εκάστοτε βιαστές όπως για παράδειγμα ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού πολέμου:
«Το μοναδικόν κρούσμα» -κατ’ αυτόν- βιασμού από Ελληνες φαντάρους στη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου στην αθέλητη «πρόκληση» κάποιων «πανικόβλητων χανουμισσών» που, φοβούμενες ότι θα σφαγούν, «είχον ανυψώσει τα φορέματά των και αποκαλύπτουσαι γυμνά τα απόκρυφα μέλη των εκάλυπτον το πρόσωπον και επεκαλούντο το έλεος των στρατιωτών κλαυθμηρίζουσαι Αλάχ, Αλάχ, Αμάν κ.λπ.», έχοντας αναλάβει προσωπικά τις σχετικές ανακρίσεις, ο αφηγητής αθώωσε τους δράστες με το ρητό σκεπτικό πως «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».
[«Τα απομνημονεύματά μου», τ.Α΄, Αθήναι 1950, σ.368-9].
Κατά την διάρκεια του Β’ Βαλκανικού πολέμου:
«Του λέμε, πού καταλαβαίνεις ότι υπάρχει καμιά Βουλγάρα εδώ, καθώς έχουνε μείνει σχεδόν όλαι αι οικογένειαι αλλά δεν βγαίνουνε έξω. Μας λέγει λοιπόν ότι εγώ θέλω να σας πάγω σε ένα σπίτι Βουλγάρικο, είναι δυο αδερφάδες και μια νύφη μέσα, οι δε άνδρες έχουνε φύγει. Ητον κακά στοιχεία εδώ πέρα αλλά εγώ θα σας πω το σπίτι και να πάτε και αν μπορέσετε πλακώσετέ τες».
4) Τα σώματα μας ως μέσα παραγωγής πολεμικού δυναμικού.
Στις περισσότερες κοινωνίες, από την αρχαιότητα έως σήμερα, η αναπαραγωγική διαδικασία έχει καταλήξει στο να στοχεύει αφενός στην αύξηση του εργατικού δυναμικού, αφετέρου στο να γεννηθούν “σκληροί άντρες” που να είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν για χάρη της πατρίδας -και τα δύο ζωτικής σημασίας για τη συνέχεια των κρατών και του καπιταλισμού. Τι γίνεται όμως σε περιόδους υπογεννητικότητας; Πώς τα κράτη επανήλθαν μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους που αποδεκάτισαν τον ανδρικό πληθυσμό; Οι ιδέες ήταν διάφορες. Όμως, σε όλες τις διαφορετικές μεθόδους που ακολούθησε το κάθε κράτος, τα γυναικεία σώματα θα αντιλαμβάνονταν πλέον ως μέσο ανάπτυξης των βιολογικών πόρων του έθνους και τη μητρότητα χρέος απέναντι στη πατρίδα.
Βασική αφετηρία για την ενδυνάμωση του έθνους, ήταν η απαγόρευση των αμβλώσεων, η οποία πήρε ακραίες διαστάσεις στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, όπου από το 1966 έως το 1989, όποτε και κατέρρευσε το καθεστώς, ίσχυε απαγόρευση τόσο των αμβλώσεων όσο και των μέσων αντισύλληψης, με αποτέλεσμα χιλιάδες γυναίκες να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο και χιλιάδες παιδιά να ζουν σε άθλιες συνθήκες καθώς οι γονείς τους δεν διέθεταν τους πόρους για να τα φροντίσουν. Ακόμη, δίνονταν οικονομικό “μπόνους” σε ζευγάρια που έκανα παραπάνω παιδιά από το απαιτούμενο, ενώ επιβάλλονταν πρόστιμο (ή ακόμα και ανακρίσεις) σε ζευγάρια που δεν είχαν παιδιά. Αυτές οι πρακτικές του Τσαουσέσκου, δεν ήταν δικά του δημιουργήματα. Από τη ναζιστική Γερμανία έως τη σοβιετική Ρωσία ή την Αγγλία του μεσοπολέμου, τα κράτη θεωρούσαν/ υπολόγιζαν τις μήτρες ως δημόσιο αγαθό, πως έχουν χρέος να δημιουργούν ζωές αναλώσιμες, που θα πάνε να πεθάνουν για τα συμφέροντα του κάθε κράτους/ κεφαλαίου.
Αυτή η αντίληψη έχει υιοθετηθεί ως μέρος της πολιτικής ατζέντας των κυβερνήσεων ανά το κόσμο, που ενώ κάνουν πολέμους, συνεχίζουν τη ρητορική τους περί ενδυνάμωσης του έθνους κατηγορόντας μετανάστ(ρι)ες, ομοφυλόφιλα, non-binary, τρανς και όσα δε θέλουν να κάνουν παιδιά, για την αποδυνάμωση του έθνους.
5) Οι αγώνες ενάντια στα έθνη και την πατριαρχία
Αγωνιζόμενα άτομα στην Ρωσία κατέβηκαν στους δρόμους ώστε να διαδηλώσουν ενάντια στον πόλεμο που διεξάγει το κράτος τους. Το τελευταίο συνέλαβε χιλιάδες διαδηλωτές – στην αρχή με πρόφαση την καταπάτηση των μέτρων covid- ενώ στις 4 Μαρτίου ψηφίστηκε νόμος που καθιστά την έκφραση αντιπολεμικών συνθημάτων και την αντιπληροφόρηση παράνομα. Ως εκ τούτου πολλά άτομα είναι ακόμη υπό κράτηση για την αντιπολεμική τους δράση.
Στην Ελλάδα στην βάση του αντιπολεμικού αγώνα και της εναντίωσης στις πρακτικές και αποφάσεις του κράτους σε σχέση με την εμπλοκή του στον πόλεμο, έχουν γίνει και γίνονται πολυάριθμες πορείες, διαδηλώσεις και δράσεις από τον αναρχικό/ αντιεξουσιαστικό χώρο.
Ο μηχανισμός του στρατού, η ματσίλα και η επιβολή, η εκμετάλλευση των σωμάτων μας, ο αντρισμός και η “ισιότητα”, είναι εν γένει άρρηκτα συνδεδεμένα με την πατριαρχία και την ιδέα της αναπαραγωγής του έθνους. Εμείς από την άλλη είμαστε σε πόλεμο με τις πατρίδες, τους στρατούς, την αντρίλα, τα κράτη και την πατριαρχία και στεκόμαστε καθημερινά το ένα δίπλα στην άλλη, χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης, ζούμε συλλογικά και αγωνιζόμαστε ενάντια σε όλα αυτά που μας καταπιέζουν. Εκτός από το ότι ο πόλεμος είναι ταξικός, ο πόλεμος είναι αντιπατριαρχικός, αντιμιλιταριστικός, ενάντια στα έθνη, ενάντια στους μάτσο, ενάντια στους βιαστές και κακοποιητές μας.
Γιατί τα σώματά μας έχουν αποτελέσει πεδία μάχης εξουσιών και καταπιέσεων, εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Να χτίσουμε συλλογικά τις εξεγερτικές μας απαντήσεις και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας ενάντια στο ελληνικό κράτος και τις προθέσεις εμπλοκής του στον πόλεμο και την ήδη συμμετοχή του στους βομβαρδισμούς της Υεμένης.
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Αυτόνομη Συλλογικότητα Εύβοιας
Μάιος 2022
Αυτόνομη Συλλογικότητα Εύβοιας 